نگاه♦ سينماي ايران


‎‎اختراع اسکار دوم‎‎

خبر کسب سه جايزه از جوايز سينمايي آسيا پاسيفيک در شرايطي روي خبرگزاري فارس مي رود که اخيرا ‏در حاشيه جشنواره مطبوعات ميزگردي با عنوان آسيب شناسي اخبار سينمايي برگزارشده. سالهاست که در ‏رسانه ها و مطبوعات به دليل نبود دانش کافي، عدم آشنايي با واژه شناسي خبر سينمايي و آگاه نبودن از ‏جايگاه و اعتبار رخدادهاي سينمايي جهان، غالبا از آنچه براي سينماي ايران در دنيا اتفاق مي افتد تصويري ‏غير واقعي، مخدوش و نادرست ارائه مي شود و گاه از کاه کوهي ساخته مي شود به چنان بزرگي...‏

موفقيت سه فيلم ارزشمند از ايران در آسيا پاسيفيک- در روزهايي که سينماي متفاوت ايران به يمن سياستهاي ‏کيهاني وزارت ارشاد در توقف و توقيف به سر مي برد- البته خبري خوش و اتفاقي خوشايند است. اما اغراق ‏گرايي و تبليغات خبرگزاري حامي دولت به هنگام تنظيم خبرهايي از اين دست، تلاشي است براي عادي نشان ‏دادن اوضاع و احوال سينماي ايران، که خود تابعي است از سياست کلي دولت در عادي نشان دادن وضعيت ‏امروز کشور. در دوره اي که سينماگران و فيلم هاي مطرح ايراني شش ماه از سال را در سفر دور دنيا بودند ‏و جشنواره هاي کن و ونيز و برلين و سن سباستين و لوکارنو و ده ها رويداد سينمايي طراز اول دنيا بدون ‏فيلمي از ايران برگزار نمي شدند، آسيا پاسيفيک هم در گوشه اي از دنيا ادامه حيات مي داد تا زماني که ‏ايران پس از سالها به فهرست کشور هاي عضو پيوست و باعث اعتبار بيشتر آن شد. حتي وقتي در سال ‏‏2003 نوبت به ميزباني ايران رسيد، برگزاري اش در شيراز اتفاقي کم اهميت بود که نه مطبوعات آن را ‏جدي گرفتند و نه مخاطبان و نه سينماگران، و کار به جايي رسيد که عباس بياتي، مسئول امور سينمايي وقت ‏اداره ارشاد شيراز به جهت آبروداري طالب مشارکت بيشتر وزارت ارشاد شد و در نهايت همه چيز به شکل ‏اداري و تشريفاتي پايان يافت.‏

آسيا پاسيفيک جشنواره فيلم ‏ نيست. بلکه رخدادي سينمايي است با عنوان "جوايز سالانه سينمايي آسيا و ‏اقيانوسيه"‏ ‏ که بهترين هاي توليدات سالانه کشورهاي اين دو قاره را انتخاب مي کند. در واژه شناسي ‏سينمايي، جشنواره رويدادي است که سالانه در زمان و مکان ثابت برگزار شود، به طور معمول بين چهار ‏روز تا دو هفته به طول بيانجامد، مخاطب داشته باشد و فيلمها در طول روز هاي برگزاري به نمايش درآيند، ‏پذيرش فيلمها به صورت بين المللي ( و نه منطقه اي) صورت پذيرد و در صورتي که جشنواره رقابتي باشد، ‏هيات داوران همزمان و همراه با تماشاگران در طول روز هاي برگزاري به قضاوت فيلم ها بنشينند. ‏

اما آسيا پاسيفيک، هيچکدام از اين ويژگي ها را ندارد. هر سال در مکاني متفاوت از سال قبل برگزار مي ‏شود، مخاطب و نمايش فيلم ندارد، مختص به يک محدوده از دنياست، ماهيت بين المللي ندارد، داوري در آن ‏متمرکز و همزمان نيست و يک روز هم بيشتر طول نمي کشد؛ چون اساسا مراسم اهداي جوايز است- درست ‏مثل مراسم اسکار، که طبيعتا نامش جشنواره اسکار نيست. ‏

حالا جالب است که همين يک تشابه با اسکار باعث شده جهانگير کوثري سخناني پر اشتباه و تعجب آور به ‏زبان آورد. در جملاتي که به نقل از تهيه کننده "خون بازي" در مطلب خبرگزاري فارس آمده، او از آسيا ‏پاسيفيک به عنوان جشنواره اي جهاني ياد کرده که قرار است از سال آينده پس از اسکار بزرگترين جشنواره ‏جهاني باشد!! اين که اين قرار را چه کسي گذاشته معلوم نيست! اما جالب تر از آن دليلي است که در توجيه ‏اين مدعا مي آورد. او مي گويد:" ...به اين دليل که آثار آن بين دو قاره و بخشي از اروپاست و يونسکو نيز از ‏آن حمايت مي کند." حالا اين که بين دو قاره بودن آثار و حمايت يونسکو چگونه به يک رويداد کمک مي ‏کند رقيب اسکار شود به کنار، حضور آثاري از بخشي از اروپا در آسيا پاسيفيک ديگر يک دروغ محض ‏است. ‏

با شناختي که از جهانگير کوثري دارم چنين حرفهاي نسنجيده اي از او بسيار بعيد به نظر مي رسد. او يکي ‏از بهترين، فهيم ترين، باسواد ترين و منطقي ترين تهيه کنندگان سينماي ايران است که در کسوت روزنامه ‏نگاري هم موفق بوده و ده ها گفتگوي مفصلي که با او شده و صد ها مطلبي که در ساليان طولاني نگاشته ‏هميشه با وسواس و دقتي کارشناسانه همراه بوده. پس بيراه نيست اگر به ناچار انگشت اتهام را به سوي ‏خبرگزاري فارس نشانه روم که تحريف، دروغگويي و تبليغات جانبدارانه از رسالت هاي اصلي اش است. ‏اين خبرگزاري در سو استفاده از يک خبر تا آنجا پيش مي رود که از حمايت يونسکو دم ميزند، اما هيچگاه ‏اشاره نمي کند که شبکه خبري سي ان ان آمريکا بزرگترين حامي آسيا پاسيفيک است!‏

ظاهرا جهانگير کوثري اعطاي جايزه بهترين دستاورد کارگرداني به فيلم خون بازي را توفيقي بزرگ دانسته ‏و آن را مايه اعتبار دانسته. اين اظهار نظر اگر از جانب خود او صورت گرفته باشد، بي شک ناشي از ‏شتابزدگي و هيجان او بوده است. بر خلاف گفته او، اين آسيا پاسيفيک نيست که براي خانم بني اعتماد و فيلم ‏خوبش اعتبار مي آورد. اين" خون بازي" است که با حضورش به آسيا پاسيفيک اعتبار و منزلت مي بخشد