فيلم روز♦ سينماي ايران


‏شهرام شاه حسيني متولد 1350، فيلمسازي را به طور تجربي با دستيار کارگرداني آغاز کرده است. او پس از دستياري ‏براي کارگردان هايي چون بهرام بيضايي، سيامک شايقي و بسياري ديگر اولين فيلم کوتاه خود به نام با چراغ هاي ‏خاموش را مقابل دوربين برد. پس از يک فيلم کوتاه ديگر به سينماي بلند باز گشت و دستياري را ادامه داد تا اينکه بازي ‏کلاغ پر را به عنوان اولين فيلم سينمايي خود مقابل دوربين برد. او اين روز ها در تدارک ساخت دومين فيلم بلند ‏سينمايي خود است.‏
‏‎‎شروعي براي گيشه‎‎
بازي کلاغ پر- کارگردان:شهرام شاه حسيني. نويسنده:حسن انصاريان. مديرفيلمبرداري: رضا بانکي. تهيه کننده: پويا ‏فيلم. بازيگران: محمدرضا گلزار، مهناز افشار، اکبر عبدي، بهنوش طباطبايي.‏
خلاصه داستان: رضا در تعقيب عشق خود راهي شمال کشور شده و در نزديکي محل سکونت او منزلي اختيار مي کند. ‏اما شب ها از منزل مجاور صداهايي مي شنود که او را مي ترساند.‏
شهرام شاه حسيني سينما را کاملاً تجربي آغاز کرد. اگرچه در سينماي بدنه بزرگ شد و شايد يکي از معدود شانس ‏هايش دستياري بهرام بيضايي در فيلم سگ کشي بود، اما در ساخت دو فيلم کوتاهش نشان داد دنبال سينماي متفاوت تري ‏است و البته از حق نگذريم که در اين راه موفق هم بود. دو فيلم کوتاه او به خوبي ديده شدند تا اينکه مدتي سينما را کنار ‏گذاشت و به ساخت فيلم هاي تبليغاتي روي آورد. زماني که دوباره به سينما بازگشت توانست به مدد فيلم هاي کوتاهش ‏پروانه کارگرداني بگيرد، اما همچنان ترجيح داد دستياري را ادامه دهد و بعد از يک سريال روي صندلي کارگرداني ‏نشست. گذر او براي اولين فيلمش به دفتر توليدي افتاد که براي فيلم اولي ها چندان خوش آيند نيست و پيش تر استعداد ‏هايي همچون آرش معيريان را به تباهي کشانده بود.‏
حسين فرحبخش و عبدالله عليخاني که صاحبان دفتر پويا فيلم هستند علاقه بسياري به کپي کردن فيلمفارسي هاي پيش از ‏انقلاب را دارند و چون کارگردان هاي فيلم اول که سوداي کارگرداني دارند مي توانند با قيمتي ارزان اين کار را براي ‏آنها انجام دهند زمينه هاي فيلمسازي اين کارگردان ها را فراهم آورده و فيلم به کارگرداني اين علاقمندان جوان اما ‏زيرنظر کامل خود آقايان تهيه کننده ساخته مي شود. فيلمنامه نويس اين دفتر هم حسن انصاريان است که تا کنون ‏نتوانسته حتي يک فيلمنامه خوب بنويسد و کارش تنها تماشاي فيلم هاي فارسي و کپي نعل به نعل آنهاست. پس از آرش ‏معيريان و فيلم کما اين بار نوبت شهرام شاه حسيني بود تا با فيلم کلاغ پر دنباله روي او باشد. بازيگران ترکيبي وسوسه ‏کننده دارند. محمد رضا گلزار و مهناز افشار که پيش تر در فيلم آتش بس و فروش ميلياردي اش تجربه پس داده بودند و ‏اين بار هم شايد در کنار يکديگر به فروش مانند آن فيلم دست يابند.‏
‏
کلاغ پر در نگاه اول بزرگترين ضربه خود را از فيلمنامه مي خورد. فيلم در حد يک ايده اوليه و بعد رسيدن به پايان ‏است. انصاريان در اين ميان هيچ ايده اي براي پرکردن ميانه داستان نداشته است. فيلم از روز هاي اول بنا به ادعاي ‏سازندگانش قرار بوده اثري در ژانر سينماي وحشت باشد، اما لحن کميک فيلم اين ادعا را در حد يک شوخي پايين مي ‏آورد. فيلم پس از سفر رضا به شمال خيلي زود داستان کم مايه خود را لو مي دهد. دو نامزد که حالا نامزد هاي ديگران ‏شده اند و بايد در رقابت هاي عشقي باهم رو به رو شوند. در اين بازي نه چندان جديد کارگردان و فيلمنامه نويس از هر ‏ترفندي استفاده مي کنند تا گليم خود را از آب بيرون بکشند و کشتي شکسته داستان فيلم را به ساحلي برسانند.‏
براي پرکردن سوراخ هاي فيلمنامه که در حد يک يا دو سکانس هم نيست و زماني حول و حوش 60 دقيقه از فيلم را در ‏بر مي گيرد، سکانس هايي همچون برهم زدن مراسم عروسي با چند موش، يا برخورد هاي مداوم با اکبر عبدي که اين ‏بار نقش شيرين زباني گيلک را بازي مي کند گره چنداني را از کار باز نمي کند. ستاره هاي فيلم هم علي رغم قدرتي که ‏تهيه کنندگان اين فيلم ها سر کاردارند ساز خود را مي زنند و اصولاً به حرف کارگردان و کليت فيلم نيستند. صحنه ‏رقص رضا در اين فيلم دقيقاً مشابه کارهاي گلزار در فيلم هايي است که مي کوشد از اين راه خود را پيش تماشاگر ‏شيرين جلوه دهد.‏
فيلم هاي دفتر پويا فيلم يک محصول شرکتي است. به قول کيميايي در فيلم ضيافت "مهم نيست شخص چي مي گه مهم ‏اينه که شرکت از اون چي مي خواد...." اينجا هم دقيقاً همين اتفاق افتاده است. شاه حسيني، معيريان، بهرام کاظمي يا هر ‏کارگردان ديگري هيچ فرقي نمي کند مهم اين است که دفتر پويا فيلم بايد سالي يک يا دو فيلمفارسي توليد کند و يک نفر ‏هم بايد عهده دار جمع و جور کردن فيلم از منظر يک تکنسين باشد. فيلم ها چون قواعد آشناي گيشه را رعايت مي کنند ‏عموماً خوب مي فروشند و اين مسير همچنان طي مي شود.‏
بايد تنها براي سينماي ايران متاسف بود که از مدت ها قبل انتظار مي کشد تا اين فيلم روي پرده بيايد تا بتواند به حيات ‏خود ادامه دهد. حياتي کاذب که رو به احتضار است.‏