کتاب روز♦ کتاب
<strong>واره: درآمدي به مردم شناسي و جامعه شناسي تعاون</strong>
نويسنده: مرتضي فرهادي552 ص، تهران: شركت سهامي انتشار، 1386، چاپ دوم
واره، نوعي سازمان غير رسمي تعاوني سنتي در ايران است. اين سازمان سنتي، غالبا زنانه و بسيار كهن، با محور اصلي «همياري» و از نوع «همگرا» است. در گروه ها يا سازمان هاي هميار همگرا، گروه يا سازمان به دنبال يك كاسه كردن امكانات و توانايي هاي تك تك اعضاء، نيروي كار، مصالح و مواد يا امكانات ابزاري و امكانات و توانايي هاي عاطفي و رواني خود است. كتاب «واره: در آمدي به مردم شناسي و جامعه شناسي تعاون»، گسترده ترين و پركارترين پژوهش و تحقيق ميداني در زمينه معرفي و بررسي يكي از قديمي ترين شكل هاي همكاري و تعاون (يعني «واره») در بين زنان ايراني است. براي اين منظور نويسنده در حدود چهل سال در نقاط مختلف ايران براي پي بردن به ريشه هاي همكاري و همياري در بين زنان به طور خاص و ايرانيان به طور عام، جستجو كرده است. او در پژوهش حاضر سعي كرده است تا آن بخشي از سنت ايرانيان را كه نه هم چون مانعي بر سر راه تجدد، بلكه هم چون نيروي محركه اي در جهت توسعه جامعه ايران عمل مي كند، تبيين كند و وجوه گوناگون آن را به خواننده نشان دهد.
<
strong>فرهنگ و آداب زورخانه</strong>
گردآوري و تنظيم: مجيد حسيني48 ص، تهران: انتشارات كتاب مسافر، 1386، چاپ اول
زورخانه مكاني است كه ورزشكاران در آن ورزش ها و آيين هاي پهلواني را انجام مي دهند. «ادوارد براون»، زورخانه را از مؤسسات قبل از اسلام در ايران مي داند. زورخانه در طول تاريخ نه تنها مكان ورزشي كردن بوده، بلكه مدرسه و مكتب فتوت و جوانمردي نيز به شمار مي رفته است. كتاب «فرهنگ و آداب زورخانه»، گزارشي است مختصر و مفيد درباره آداب و رسوم و اصطلاحات زورخانه و ورزش زورخانه اي.
<
strong>حسن اسماعيل زاده: نقاش مكتب قهوه خانه اي</strong>
تهيه و نگارش مقدمه: كاظم چليپاترجمه: مهدي افشار152 ص، تهران: موسسه فرهنگي پژوهشي چاپ و نشر نظر، 1385، چاپ اول
نقاشي قهوه خانه اي كه در مدت سه قرن، زينت بخش ديوارهاي قهوه خانه ها، پاتوق ها و حسينيه هاي ايران بوده، با بهره گيري از ساده ترين امكانات، راهي را در هنر ايران گشوده است كه مهم ترين خصيصه آن، مردمي بودن است. به طور كلي در نقاشي قهوه خانه اي از دو منبع كلي الهام گرفته شده است: 1- داستان هاي شاهنامه فردوسي، 2- وقايع تاريخ اسلام. مجموعه حاضر كه به شكل نفيسي بر روي كاغذ اعلاء چاپ شده، شامل آثاري از يكي از برجسته ترين نقاشان قهوه خانه اي معاصر ايران، يعني استاد «حسن اسماعيل زاده» است. اين مجموعه نشان دهنده جلوه هاي زيبا و مردمي اين سبك نقاشي و ظرافت هاي نهفته در آن است. ترسيم موضوع قهوه خانه براي اولين بار در نقاشي هاي قهوه خانه اي و توجه به صحنه هاي روزمره زندگي مردم و آداب و رسوم آنها، از ويژگي هاي كار استاد «حسن اسماعيل زاده» است.
<strong>فرهنگ تلميحات: اشارات اساطيري، داستاني، تاريخي و مذهبي در ادبيات فارسي</strong>
نويسنده: سيروس شميسا735 ص، تهران: نشر ميترا، 1385، چاپ اول
كلمه «تلميح» به معني ديدن، نظر كردن، آشكار ساختن و اشاره كردن است. در اصطلاح ادبي، «تلميح»، اشاره به قصه، شعر يا مثل رايجي است؛ به شرطي كه تمام داستان يا شعر يا مثل را در برنگيرد. در اين كتاب تلميحات رايج در ادبيات فارسي در زمينه هاي اسطوره، داستان، تاريخ و مذهب گردآوري شده است. با استفاده از «فرهنگ تلميحات»، علاقمندان مي توانند به توضيحات مختصر و مفيدي درباره قصص و روايات اسلامي و ايراني كه در بخش بزرگي از ادبيات فارسي، به ويژه شعر، منعكس شده است، دسترسي يابند.
<strong>از خاموشي تا انقلاب</strong>
نويسنده: ابوالقاسم اميني آملي384ص، آمل: نشر ورسه، 1386، چاپ اول
اين كتاب، گوشه هايي از زندگي و خاطرات انساني است كه در خانواده اي دهقاني در دامنه البرز به دنيا آمد. او سال هاي بسيار از زندگيش را صرف مبارزه با بيعدالتي و ظلم و استبداد كرد و در اين راه به زندان افتاد و تبعيد شد. «از خاموشي تا انقلاب»، زندگينامه و خاطرات «ابوالقاسم اميني آملي» است. او كه در سال 1303 خورشيدي متولد شد، در اين كتاب كه به سبك اتوبيوگرافي نوشته شده است، از وقايع مختلف تاريخ معاصر ايران و به ويژه جنبش هاي دهقاني در شمال ايران معاصر سخن مي گويد.
<strong>روشنفكران ايران: روايت هاي ياس و اميد</strong>
نويسنده: علي ميرسپاسيترجمه: عباس مخبر336 ص، تهران: نشر توسعه، 1386، چاپ اول
بحث اساسي اين كتاب، مطالعه انتقادي ايده ها و نظريه هاي ضد روشنگري اروپايي است كه برخي از انديشمندان ايراني نيز از آن الهام گرفته اند. در حقيقت در اين پژوهش، نقد تفكر «روشنفكران ضد روشنگري»، با تاكيد بر آراء «مارتين هايدگر» و پيروان ايراني تبار او انجام شده است. از اين رو، چالش نويسنده، نه بررسي آراء همه روشنفكران اثر گذار ايراني، بلكه عمدتا بر كالبد شناسي مفهومي از «خصومت ديرينه سال پيروان ايراني تبار هايدگر» با مدرنيته دموكراتيك و برخورد خصمانه آن ها با فلسفه روشنگري استوار شده است. از ويژگي هاي اين كتاب، آموزشي بودن آن است. نويسنده به هنگام نگارش و تنظيم متن نهايي، سعي بسيار كرده است تا مطالب پيچيده نظري و جامعه شناختي، به شكل و شيوه اي بازگو شود تا هم براي اهل فن و هم براي علاقمنداني كه فاقد آگاهي ها تخصصي هستند، قابل استفاده باشد. عناوين مباحث اصلي كتاب عبارتنداز: «پديده فرديد»، بحران خيال پردازي بومي گرا»، «مدرنيته در فراسوي بومي گرايي و كل گرايي»، «هايدگر و ايران: سويه تاريك هستي و تعليق»، «كثرت گرايي مفهومي و دين در انديشه جان ديويي» و «هند و آمريكا: نهرو، گاندي و مارتين لوتركينگ».
<
strong>ميراث مولوي: شعر و عرفان در اسلام</strong>
نويسندگان: ويليام چيتيك، آنه ماري شيمل، كريستف بورگل، امين بنانيترجمه: مريم مشرف448 ص، تهران: انتشارات سخن، 1386، چاپ اول
اين كتاب، مجموعه مقالاتي در زمينه ميراث معنوي و ادبي «مولانا جلال الدين رومي» معروف به «مولوي» است. اين مقالات به مناسبت اهداي جايزه علمي «جورجيو لوي دلا ويدا» به خانم «آنه ماري شيمل»، مولوي شناس برجسته آلماني، در سال 1987، براي ارائه در همايشي كه به همين مناسبت از جانب «مركز مطالعات شرق نزديك»، وابسته به دانشگاه كاليفرنيا (لوس آنجلس) برگزار شد، نوشته شده است. عناوين مقالات و نويسندگان آنها عبارتنداز: «مولوي: ديروز، امروز و فردا/آنه ماري شيمل»، «مولوي شاعر/امين بناني»، «پاره اي ملاحظات درباره جلوه هاي صورت در غزل مولوي/كريستوف بورگل»، «مولوي و وحدت وجود/ويليام چيتيك»، «مولوي و مسئله خير محض بودن حق تعالي/حميد دباشي»، «فرهنگ عامه در مثنوي و مثنوي در فرهنگ عامه/مارگارت آ. ميلز» و «قلعه ذات الصور: رومي و غالب/ويكتوريا هولبروك».
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر